Жакын адамыңызга колдоо көрсөткүңүз келсе, эмне деп айтпаш керек. Психологтон кеңеш

Психолог Мария Самсонова Kaktus.media сайтына жакындарыңызды кантип туура колдош керек айтып берди.

Эгер өзүңүздө ички ресурстар болбосо, жакындарыңызды колдоого аракет кылбаңыз.

Эгерде сизде эмоционалдык абалыңызды көтөрө турган ресурстарыңыз жок болсо, анда башканы колдоо аракеттериңиз кыжырдануу жана ачуулануу менен коштолот, анткени сиздин психикаңыз өзү үчүн ресурстарды үнөмдөөгө аракет кылат.

Суралбаган кеңешти бербеңиз.

Андан көрө "Мен сизге жардам бергим келет. Мындай кырдаалда сиз үчүн эмне кылсам болот?"- деңиз.

Кайраттуулукка чакырбаңыз: "Наалыба, күчтүү бол!".

Тескерисинче, мындай деп айтууга болот: "Сага азыр чындыгында эле кыйын болуп жатат окшойт, мен сени мененмин".

Кайраттуулукка болгон чакыруулар адамды колдоодон баш тартышарын жана өзүнө гана таянуу керектигин түшүндүрөт.

Адамды күнөөлөбөшүңүз керек: "Мен сизге айтпадым беле. Өзүңүз күнөөлүүсүз."

Мунун ордуна, "Ар бир адамда жашоодогу оор учурлар болот, жана бул жакшы. Өзүңүздү жебегенге аракет кылыңыз, мындай болоорун билген эмессиз".

Адамды айыптоо менен, сиз аны колдобойсуз, тескерисинче анын терс сезимдерин күчөтөсүз.

Адамды коркутпаш керек, ал ансыз деле коркуп аткандыр: "Апамдын досу дагы ооруп жатып, каза болуп калды".

Эгер сиз өз тажрыйбаңыздан бир мисал менен бөлүшкүңүз келсе, анда адамдын көңүлүн көтөрө турган оң жактарын тандаңыз.

Адамды салыштырып болбойт: " Африкада балдар ачка калууда, аларга салыштырмалуу сенин көйгөйүң ​​куру сөз".

Адам үчүн анын окуясын угуп, тажрыйбасы менен бөлүшүү маанилүү.

Адамдын көйгөйлөрүн төмөн көрбөңүз: "Унут. Капа болбо, эч нерсе болбойт".

Колдоонун ордуна, адам курулай убаракерчиликтен корксо, өзүн кандайдыр бир деңгээлде башкача сезет.

Сезимдерин айтууга тыюу салбаңыз: "Көз жаш менен кайгырууга жардам болбойт. Ыйлаганды токтотуңуз".

Тескерисинче, сиз: "Сизге кыйын болуп калды окшойт, бул эмоцияларды баштан өткөрүүгө укугуңуз бар, азыр эмне сезип жатасыз?"

Кайгылардын чектелген мезгили жөнүндө сөз кылуунун кажети жок: "Ошого дагы деле бушайман болуп жатасыңарбы? Эчак эле унутуш керек болчу!"

Травмалык окуялар адамда узак убакытка чейин терс сезимдерди пайда кылышы мүмкүн. Жаракаттын мөөнөтү жок.

Өзүңүз даттанбаңыз: "Мага эле оңой дейсиңби, жумушта көйгөйлөр бар".

Мындай учурда, адам колдоо албастан, эмоциялары толкуп сизди колдоого аргасыз болот.

Сиз "туура эмоцияларды" таңуулабаңыз: "Сиз эс алышыңыз керек. Ушунчалык тынчсызданбаңыз".

Тескерисинче, сезимдериңиз менен бөлүшсөңүз болот: "Чындыгында, мындай болгонуна абдан капа болдум".

Адамдын көңүлүн бурганга аракет кылбаңыз: "Жаңы фильм чыкты, кинотеатрга баралыбы?"

Тескерисинче, "Алаксыгыңыз келсе, мен сизге жан дилим менен кошулам" деп айта аласыз.

Адамдын көңүлүн дароо алаксытууга аракет кылбаңыз: "Мейли, ажырашып кеткениң жакшы, бирок сенин ишиң жакшы".

Тескерисинче, мындай деп айта аласыз: "Мындай кырдаалда сизде кандай ресурстар бар экендигин ойлонгуңуз келеби? Бул мезгилди өткөрүүгө эмне жардам берет?"

Дароо эле адамды: "Баары жакшы болот, баары сонун болот" деп сооротпош керек.

Адам өзүнүн сезимдерин билдириши керек, "Баары жакшы болот" деген сөздөр анын сезимдерин басып салат.